„Konsorcja, klastry, franczyzy - ekosystemy ekonomii społecznej” | Kujawsko-Pomorska Ekonomia Społeczna - ROPS w Toruniu

„Konsorcja, klastry, franczyzy - ekosystemy ekonomii społecznej”

„Konsorcja, klastry, franczyzy - ekosystemy ekonomii społecznej”. Do idei zrzeszania się zachęcali paneliści podczas panelu dyskusyjnego, zorganizowanego przez Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Toruniu podczas XXVIII Forum Gospodarczego Welconomy Forum in Toruń.

W poniedziałek 21 czerwca 2021 roku w CKK Jordanki debatowano nad zaletami i wyzwaniami dla różnorodnych form współpracy pomiędzy podmiotami ekonomii społecznej. Wśród ekspertów-prelegentów znaleźli się:

  • Justyna Czernij-Jezierska - Konsorcjum „Przystań”;
  • Elżbieta Reda - Franczyza Społeczna „Kropka”;
  • Julia Koczanowicz-Chondzyńska - Turkusowy Klub Przedsiębiorstw Społecznych;
  • Zbigniew Hanas  - Fundacja Regionalny Klaster Ekonomii Społecznej i Innowacji Centrum Rozwoju „Z Biegiem Sanu do Rozwoju”;
  • Bogusław (Bob) Kamiński - Klaster Innowacyjności i Przedsiębiorczości Społecznej „EsKlaster”;
  • Damian Kadłubiski - Konsorcjum Podmiotów Ekonomii Społecznej Województwa Lubuskiego

Moderatorem spotkania był Krzysztof Krystowski - Prezes Związku Pracodawców „Klastry Polskie”.

Rozważając obecną sytuację postpandemiczną, przyjęta teza panelu, że: „Razem oznacza więcej, łatwej i lepiej” znalazła swoje potwierdzenie w wypowiedziach zaproszonych ekspertów. Doświadczenia minionego czasu pokazały, że tak jak w odniesieniu do sfery biznesu komercyjnego, tak i w przypadku przedsiębiorczości społecznej, konieczność budowania wzajemnych powiązań stanowi coraz ważniejszy element krajobrazu współczesnej gospodarki.

Jak podkreślił moderator spotkania, doświadczenie tworzenia szerszych struktur współpracy i ekonomia społeczna wzajemnie się przenikają i są ze sobą ściśle powiązane. Założeniem towarzyszącym klastrowaniu, tworzeniu konsorcjów czy udzielaniu franczyz, podobnie jak w przypadku biznesu klasycznego, jest rozwijanie i umacnianie ekonomii społecznej w dwóch uzupełniających się wymiarach. Z jednej strony takie działanie powoduje bezpośrednie wsparcie samych przedsiębiorców społecznych, a to z kolei przekłada się na pojedynczego pracownika danego podmiotu.

Uwzględniając tendencję powszechnej globalizacji, moderator jak sam to określił, „rzucił rękawicę” prelegentom stawiając pytanie o realną możliwość  rozszerzenia współpracy lokalnych inicjatyw na skalę Polski, Europy, a może i świata. Podjęte zostało także zagadnienie o wspólną przestrzeń dla współpracy „zsieciowanych” przedsiębiorstw społecznych z komercyjnymi klastrami o charakterze np. przemysłowym czy innowacyjnym.

Kolejnym ważnym zagadnieniem poruszonym podczas panelu była kwestia oczekiwanego przez podmioty ekonomii społecznej wsparcia publicznego, mającego na celu wzmocnienie oddziaływania zrzeszających się podmiotów na rynek pracy oraz gospodarkę.

Podsumowując.

Łączenie potencjałów przedsiębiorstw społecznych może przyjąć różnorodne formy i odbywać się na różnych zasadach. Od tych określonych umowami przez swobodną wymianę know-how po tzw. wsparcie parasolowe.

Wspólnym mianownikiem jest jednak zawsze współpraca zwiększająca widoczność na rynku, umożliwiająca wspólne ubiegania się o większe zamówienia czy poszerzająca grono odbiorców produktów i usług. Niewątpliwą zaletą podjętej współpracy jest również ukazanie podmiotów ekonomii społecznej jako pełnoprawnych partnerów biznesowych na otwartym rynku.

Powoływanie organizacji skupiających podmioty ekonomii społecznej działające w podobnej branży, tworzenie klastrów, konsorcjów czy prowadzenie franczyz społecznych to nie tylko domena biznesu komercyjnego ale coraz powszechniejsza praktyka w obszarze ekonomii społecznej stwarzająca o wiele większe możliwości.